วีรยุทโธ

วิเทศวาที

 ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

-  ศิลปินต้องมีศิลปะ กองขยะทำให้ดีก็มีศิลป์

-  การบันทึกขีดเขียน ในโลกนี้เขาถือว่า เป็นหลักฐานชั้นเยื่อมในโลก

-  ความรู้ที่อยู่ในคนมีปัญญา ถ้าเราไม่นำมันออกมาใช้ ก็ยิ่งทำให้โง่กว่าเก่าอีก

-  การปฏิบัติงาน คือการปฏิบัติธรรม (ตาเห็นทำ)

-  เมื่อใดเราเป็นสุขสงบแล้ว เราก็จะได้พบกับความแจ่มใส

-  คนหนึ่งนั่งตากลมอยู่บนศาลา อีกคนหนึ่งนั่งตากลมอยู่บนศาลา

-  สร้างหลักการ ตั้งอยู่บนพื้นฐาน ของความเห็นที่ตรงกัน

-  วัดคือชุมชนตัวอย่าง ต้องทำตัวอย่างให้ชุมชุน เขาได้เห็นเราเป็นตัวอย่าง

-  งานสงเคราะห์คน เพราะคนวิเคราะห์งาน

-  คนที่เจริญแล้ว ย่อมไม่ทิ้งปัญหาไว้ให้พวกแก้ทีหลัง

-  อเมริกา วัตถุเทียมศรัทธาปลอม อินเดีย วัตถุแท้ ศรัทธาเยี่ยม

- การก่อการร้ายภายนอก เรื่องของชาวโลก การก่อการร้ายภายในเรื่องของชาวธรรม

-  ปัญญาที่เกิดจากประสบการณ์ เป็นประสบการณ์ที่ใช้การใช้งานได้

-  ปัญญาความรู้มีมาก แต่ขาดประสบการณ์ในการทำงาน ก็ไปไม่รอด

-  ความจน มันอยู่กับใคร ถ้าทำให้นิสัยดีขึ้น มันก็น่าจะอยู่กับความจนดีกว่า (อินเดีย)

-  ความรู้เกิด จากการวิเคราะห์ การวิเคราะห์ทำให้คนลาด

-  ไม่รัก ไม่หลงแต่อดโค้งไม่ได้ เกียจตัวกินไข่ เกียจปลาไหลกินน้ำแกง(แย่)

-  รับฟัง รับรู้ ทำความเข้าใจ เป็นมนุษยสมบัติ ไม่ยอมฟัง ไม่รับรู้ ขาดความเข้าใจ มนุษยวิบัติ

-  สายน้ำไหลแรงเพราะความสูง คนศรัทธาแรงเพราะมีปัญญา

-  คิดไกล ใจกว้าง ใฝ่สูง ใครสามารถนำมาใช้ ได้ดีทุกคน

-  ความดี ความชั่ว อยู่ที่ตัวผู้ประพฤติ

-  ความชอบ ความชัง เป็นเรื่องของมนุษย์ ความเฉย (อุเบกขา) เป็นเรื่องของเทพเทวา

-  จะทำอารมณ์ให้กลมกลืนกับการทำงาน

- สงบเสงี่ยม สง่างาม เป็นแบบอย่างของสมณะ

-  การมาอินเดีย อย่าคิดแต่เอา แต่ขอให้คิดที่จะให้ แล้วจะได้ ได้ ได้

-  ตัวพัฒนาบุคคล คือ สติ ตัวสติ สามารถนำบุคคลไปสู่การบรรลุ มรรค ผล นิพพานได้

-  งานที่เราทำนั้นยิ่งใหญ่ พุทธศาสนาจะก้าวหน้ากว้างไกล ความเพียรเพียงน้อยนิด ย่อมพิชิตงานใหญ่ไม่ได้

 

โดย วีรยุทโธ ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔