วันอาทิตย์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2555

วิเทศวาที โดยท่าน วีรยุทโธ

ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

-  นักถ่ายรูปต้องมีอะไรสะกิดตา นักเทศนาต้องมีอะไรสะกิดใจ พ่อค้าที่หวังผลกำไร ต้องมีอะไรสะกิดทั้งตา และสะกิดทั้งใจ

-  เศรษฐี คือ ผู้ให้ คนไพร่ คือผู้ขอ อยากเป็นเศรษฐี ให้เป็นผู้ให้อยากเป็นบ่าวไพร่ ให้เป็นผู้ขอ

-  พุทธบริษัท ผู้มีหูกว้าง ตาไกล เห็นนอกเห็นใน ตามเป็นจริง

-  สายบัวหยั่งรู้ลึกชลธาร สายศรัทธาหยั่งรู้คุณงามความดี สายสิญจน์หยั่งรู้เกียรติคุณบุญกุศล

-  มนุษย์จะต้องพัฒนา ไปสู่ความเป็นยอดของมนุษย์

-  คนทำงานต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง ถ้าทำงานแล้วถูกใจ แต่ไม่ถูกต้อง เราไม่เอาดีกว่า

-  ต้นอ้อปลายโอนแอน แต่โคนยังอยู่ร่วมกัน ต้นอ้อลู่ลม ดีกว่าไม้หลักปักเลน

-  ม้าดี ถึงแม้จะเก่งขนาดไหน ถ้าไม่มีบังเหียน ขาดเชียกสำหรับบังคับ เขาก็ไม่นำไปออกศึกสงครามได้

-  อย่าโตเกินเปลือก อยากเสือกเกินนาย อย่าหมายเกินแก้ จะแย่ทีหลัง

-  ฉลาดคนละทิศ คิดคนละวิชา เจรจาคนละทาง ยิ่งทำให้การพัฒนาล่าช้า

-  พัฒนาอารมณ์ เพื่อให้คนอื่นอยากร่วมงานด้วย จะช่วยให้อะไรดูดีขึ้น

-  คนดีต้องมีแบบมีครู จะเทศน์ต้องมีแบบ ช่างปูนจะเทปูน ก็ต้องมีแบบ

- ศรัทธา คือความมั่นใจ ต่อความดี ดดยเชื่อมั่นว่า ความดีจะสนอง

- งานสนองงาน งานสนองนดยบาย งานสนองบุญแทนคุณ

- พี่รู้สอง น้องรู้สี่ ใครมีดีเอามาแบ่งปัน

- ใหญ่ย่อลงมาเล็กไม่ยาก เล็กขยายเป็นใหญ่ยาก

-  เราต้องทำตัวของเราให้พร้อม ย่อได้ขยายได้ จึงจะมีราคาได้

-  คนที่ให้เกียรติงาน จึงเป็นคนมีเกียรติ คนที่ขี้เกียจทำงาน จึงได้งานที่น่ารังเกียจ

-  เมื่อคนไม่ขี้เกียจ ความมีเกียรติ มีกิน ก็ตามมา

-  งานสร้างคน เพราะคนทำงาน ทำงานที่เล่น ๆ ที่สุดก็ถูกเล่นงาน

-  การพัฒนาคน รากต้องถึงกัน พันธุ์ต้องอยู่

-  คนขี้เกียจ แม้แต่งานก็รังเกียจ ไม่อยากเข้าใกล้ด้วย

-  ทำงานแบบไม่คิด เสียคน ทำงานแบบไมปรึกษาคน เสียงาน ทำงานแบบไม่ตรวจสอบ เสียทั้งคน ทั้งงาน
โดย วีรยุทโธ  ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

วีรยุทโธ


วิเทศวาที

 ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

-  ศิลปินต้องมีศิลปะ กองขยะทำให้ดีก็มีศิลป์

-  การบันทึกขีดเขียน ในโลกนี้เขาถือว่า เป็นหลักฐานชั้นเยื่อมในโลก

-  ความรู้ที่อยู่ในคนมีปัญญา ถ้าเราไม่นำมันออกมาใช้ ก็ยิ่งทำให้โง่กว่าเก่าอีก

-  การปฏิบัติงาน คือการปฏิบัติธรรม (ตาเห็นทำ)

-  เมื่อใดเราเป็นสุขสงบแล้ว เราก็จะได้พบกับความแจ่มใส

-  คนหนึ่งนั่งตากลมอยู่บนศาลา อีกคนหนึ่งนั่งตากลมอยู่บนศาลา

-  สร้างหลักการ ตั้งอยู่บนพื้นฐาน ของความเห็นที่ตรงกัน

-  วัดคือชุมชนตัวอย่าง ต้องทำตัวอย่างให้ชุมชุน เขาได้เห็นเราเป็นตัวอย่าง

-  งานสงเคราะห์คน เพราะคนวิเคราะห์งาน

-  คนที่เจริญแล้ว ย่อมไม่ทิ้งปัญหาไว้ให้พวกแก้ทีหลัง

-  อเมริกา วัตถุเทียมศรัทธาปลอม อินเดีย วัตถุแท้ ศรัทธาเยี่ยม

- การก่อการร้ายภายนอก เรื่องของชาวโลก การก่อการร้ายภายในเรื่องของชาวธรรม

-  ปัญญาที่เกิดจากประสบการณ์ เป็นประสบการณ์ที่ใช้การใช้งานได้

-  ปัญญาความรู้มีมาก แต่ขาดประสบการณ์ในการทำงาน ก็ไปไม่รอด

-  ความจน มันอยู่กับใคร ถ้าทำให้นิสัยดีขึ้น มันก็น่าจะอยู่กับความจนดีกว่า (อินเดีย)

-  ความรู้เกิด จากการวิเคราะห์ การวิเคราะห์ทำให้คนลาด

-  ไม่รัก ไม่หลงแต่อดโค้งไม่ได้ เกียจตัวกินไข่ เกียจปลาไหลกินน้ำแกง(แย่)

-  รับฟัง รับรู้ ทำความเข้าใจ เป็นมนุษยสมบัติ ไม่ยอมฟัง ไม่รับรู้ ขาดความเข้าใจ มนุษยวิบัติ

-  สายน้ำไหลแรงเพราะความสูง คนศรัทธาแรงเพราะมีปัญญา

-  คิดไกล ใจกว้าง ใฝ่สูง ใครสามารถนำมาใช้ ได้ดีทุกคน

-  ความดี ความชั่ว อยู่ที่ตัวผู้ประพฤติ

-  ความชอบ ความชัง เป็นเรื่องของมนุษย์ ความเฉย (อุเบกขา) เป็นเรื่องของเทพเทวา

-  จะทำอารมณ์ให้กลมกลืนกับการทำงาน

- สงบเสงี่ยม สง่างาม เป็นแบบอย่างของสมณะ

-  การมาอินเดีย อย่าคิดแต่เอา แต่ขอให้คิดที่จะให้ แล้วจะได้ ได้ ได้

-  ตัวพัฒนาบุคคล คือ สติ ตัวสติ สามารถนำบุคคลไปสู่การบรรลุ มรรค ผล นิพพานได้

-  งานที่เราทำนั้นยิ่งใหญ่ พุทธศาสนาจะก้าวหน้ากว้างไกล ความเพียรเพียงน้อยนิด ย่อมพิชิตงานใหญ่ไม่ได้
 
โดย วีรยุทโธ ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

วิเทศวาที


วิเทศวาที

 ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔

- มีงานน้อย ทำเป็นมีงานมาก (ทำให้งุ่มง่าม)

มีงานมาก ทำเป็นมีงานน้อย (ทำให้ฉลาด งดงาม)

-  ผู้วิเศษ คือ  ผู้ที่แปลงร่างได้ ทำอะไร ต่อมิอะไรได้ทุกอย่าง

-  หัวพูดไม่ได้ แต่ต้องมีไว้คิด มิได้เป็นเครื่องประดับบ่าเฉย ๆ

-  คนปฏิบัติงานจะได้งาน คนปฏิบัติงานจะมีเสน่ห์ คนปฏิบัติงานจะไม่ตกงาน

-  เหงื่อทุกหยด ถวายเป็นพุทธบูชา นั่นเป็นเหงื่อจากศรัทธา ที่เย็นสบาย

-  ดอกบัว เกิดขึ้นเหนือน้ำ แต่ไม่มีดอกบัวใดเลยติดน้ำ มีแต่สูงตามน้ำและที่สุดอยู่เหนือน้ำ

-  พระกับชาวบ้าน ต่างพึ่งพาอาศัยกัน แยกกันเมื่อใด อับเฉาเมื่อนั้น

-  คนจนอยู่แบบคนจน แล้วจะรวย คนรวย  อยู่แบบคนรวยแล้วจะจน

-  บ่อน้ำมีเสียงกบเสียงเขียดร้อง บนต้นไม้มีเสียงนกร้อง ในโบสถ์ต้องมีเสียงพระสวดมนต์ นี่คือสิ่งแวดล้อมแห่งสันติภาพ

-  เหงื่อทุกหยด ถวายเป็นพุทธบูชา มนต์ทุกบทถวายเป็นพุทธบูชา ใจทุกดวงถวายเป็นพุทธบูชา

-  ผู้มีบาตรก็ไม่บิน กินก็ไม่ปฏิสังขาโย โดตแล้วไม่ทำวัตร ภาวนาก็ไม่ปฏบัติ กิเลสไม่ขัด อาบัติไม่ปลง แล้วเป็นสงฆ์ได้อย่างไร

โดย วีรยุทโธ  อิฐ หิน ปูน ทราย  ข้อความทั้งหมด จดบันทึกจากคำปุจฉา-สนทนา ในไตรมาส ปีพุทธศักราช ๒๕๔๔